Maluję obrazy. Jestem samoukiem. Tato był moim mistrzem rysunku. Bardzo pociąga mnie kopiowanie dzieł, które muszą się mi samej podobać. Nie maluję zwierząt, choć się przymierzam do obrazu z końmi. Używam przede wszystkim farb akrylowych. Eksperymentuję jednakże z mieszanką farb różnego rodzaju. Stosuję brokat, perłowe odcienie. Używam kredek, węgla i ołówka często razem z farbami akrylowymi, perłowymi czy plakatowymi. Staram się, aby przynosiły podobny efekt, jak obraz oryginalny. Przy kopiowaniu dzieł – odpoczywam totalnie. Aby wyrazić stan ducha maluję również abstrakcje. Wtedy obrazy są według moich pomysłów – oryginalne, niepowtarzalne i jedyne w swoim rodzaju. Robię szkice.
Od dziecka wybieram temat dworku dość często, ponieważ w Czułówku, skąd pochodził Tato, taki dworek się znajdował i mocno mnie fascynował. I tak już zostało. Nie mam pracowni. Pracownią jest dla mnie duży stół, dobre oświetlenie i wygodne krzesło. Czasem maluję na stojąco. Używam przede wszystkim dużych rozmiarów płócien, choć, jeśli wymaga tego pomysł czy wymagające natchnienie, namaluję i miniaturkę. Jestem przyzwyczajona do rozmiaru 50x70.
Nie lubię zbierać swoich prac. Zawsze staram się, aby pojedyncze płótna znalazły swoich właścicieli, bo potrzebuję pustki, abym mogła namalować coś nowego najstaranniej, jak umiem. Kopiowanie, zajmuje mi bardzo dużo przestrzeni czasu, ale relaksuje mnie w sposób idealny.
